Ik herinner me nog heel goed hoe moeilijk mijn vader het had op zijn werk toen hij begin 50 was. Hij werkte, net als zijn vader, al sinds zijn 17e bij de toenmalige Hoogovens. Altijd met heel veel plezier.
Hij was een man van de praktijk, met natuurlijk overwicht. Via avondstudies (op de fiets van Beverwijk naar Haarlem #anderetijden) had hij mooie vakdiploma’s behaald. Hij klom op tot Opzichter in de Oxy2. Apetrots was hij op die fabriek. Dat weet ik nog goed.
Maar ik hoorde hem steeds vaker klagen. Weer een nieuwe leidinggevende, 27 jaar, net afgestuurd van de HTS. Formulieren invullen om een schroefje uit het magazijn te krijgen. Steeds minder lol op de werkvloer omdat collega’s achter een computer zaten. En de ploegendienstoverdrachten ’s avonds en ’s morgens vroeg braken hem op. Langzaam raakte hij zijn plezier in zijn werk kwijt.
Toen mijn vader het aanbod kreeg met een mooie regeling vervroegd te vertrekken heeft hij die toch maar geaccepteerd. Met verdriet in zijn hart, na ruim 40 dienstjaren. Maar het was goed zo.
Terug naar NU
Ik ben 54 en omringd door vijftigers. Het zojuist vertelde verhaal van mijn vader hoor ik weer, het is van alle tijd. De klachten zijn ongeveer hetzelfde: wat doen die nieuwe mensen eigenlijk de hele dag? Al het werk is uitbesteed aan onderaannemers, die de fabriek niet kennen. Ik word gek van de regeltjes. Weer een organisatieverandering, waar is dat nou nodig voor? Het zal mijn tijd wel duren………….. #killing
Sommige bedrijven introduceren weer mooie ouderenregelingen, zoals Tata Steel en ABN AMRO. Een zegen voor sommigen. Maar wat als je gewoon door wilt of moet werken tot je 65+? Hoe zorg je er zelf voor dat je werk leuk blijft, je energie en vreugde geeft? En dat je geen grumpy old (wo)man wordt? Dat is onze uitdaging!
Wil je dat ik met je meekijk naar jouw werksituatie? Dat doe ik graag. Meld je HIER aan voor een gratis adviesgesprek van 20 minuten met mij en ik geef je zeker 2 waardevolle tips.
Wandelgroetjes,
Ingeborg
