Deze week vroeg mijn coach wat mijn juichmomenten van de afgelopen weken zijn. Mijn eerste reactie was: “Die zijn er niet! Ik heb mijn doelen niet gehaald.” Een KEIHARD oordeel over mijn niet presteren, dus. Ik schrok van mezelf. Ik had mij enige maanden geleden toch echt voorgenomen niet alleen naar mijn prestaties te kijken, maar te genieten de weg ernaar toe:  van kleine succesjes, bijzondere ontmoetingen, nieuwe dingen leren, mijn kennis mogen delen.
Mijn tweede gedachte: Dat kan en mag aardiger, Ingeborg. Je hebt keihard gewerkt. Er zijn vast lichtpuntjes. Denk eens even goed na.

Ik ben op tv geweest. Ik heb 2x op de lokale radio vertelt wat wandelcoaching is. Ik heb 4 deelnemers in mijn eerste workshop. Half maart verschijnt een artikel over mijn bijzondere loopbaankeuze in Vrouwen-ondernemen. Ik ga in april twee lezingen geven in de bibliotheek. Ik mag binnenkort een uur praten over mijn leuke beroep op de lokale radio van Castricum😊.

Dit alles zo overziend, ben ik best tevreden en trots. Ik geef mezelf een groot compliment!

Wat denk jij als iemand jou vraagt wat jij de afgelopen week gepresteerd hebt, bijvoorbeeld op je werk? Oeps, herken je mijn eerste gedachte? Wees dan aardig voor jezelf. Dit is wat je kunt doen.

Haal een paar keer diep adem, ontspan je schouders en denk rustig en liefdevol terug aan dingen die je hebt gedaan waar je trots op bent. Glimlach. Laat je gedachten stromen. Schrijf ze op, hoe klein ook. Dat zijn jouw juichmomenten! En daar mag je best trots op zijn.

Wil jij je juichmomenten met mij delen? Stuur mij dan een email. Ik zal zeker reageren. (ingeborg@natuurlijkwandelcoaching.com).