Je gevoelens zijn waardevolle richtingaanwijzers. Ze wijzen je de weg als je het even niet meer weet. Niet weten veroorzaakt onrust, spanning. Je bent je ervan bewust dat je het niet weet, dat is een onzekere fase. Dan is toegeven de eerste stap naar Weten.
Tweede stap is accepteren dat je het even niet meer weet. Het is! Ik glimlach af en toe naar mezelf, dat helpt mij. En mijn dagelijkse rustmomentjes te vinden.
Laat je emoties toe, accepteer en waardeer ze. Dat geeft al verlichting.
Wat vertelt je lichaam jou? Buikpijn, koude handen, zweetdruppeltjes, stokt je ademhaling?
Heb je enig idee waar deze gevoelens vandaan komen? Maak een lijstje van je emoties, wat dit gevoel bij jou triggert, waar in je lichaam je de emotie voelt.
Volgende stap is je gevoelens tonen en je hierover uitspreken. Je voelt je kwetsbaar en toch ook krachtig: je lichaamstaal, stem, woorden passen bij elkaar. Grote kans dat de ander je bericht hoort, voelt en hierop reageert. Jouw relatie met de ander verdiept zich. Je staat er niet meer alleen voor.
In onze kinderjaren hebben wij hier in het Westen geleerd goed na te denken en weinig te praten over onze emoties. Net alsof onze emoties en gevoelens er niet toe doen, alleen maar lastig zijn. Niet zeuren, stel je niet aan.
Oefen, oefen, oefen
Zet je innerlijke stem opzij, denk aan het doel dat je wilt bereiken. Wie steunt jou onvoorwaardelijk?
Begin klein en veilig: praat over je gevoelens in een veilige omgeving, bv. met je partner of een goede vriend(in), of juist iemand die je niet zo goed kent maar met wie je dit wel aandurft. Vertel ook wat je waardeert aan de ander. Stel je open.
Let goed op wat er in jouw lichaam gebeurt. Adem in, Adem uit.
Je geeft jezelf nu een enorm cadeau: je zet je eerste stappen naar Weten.
Weten Wat Je Wilt
Wil jij de regie nemen over je gevoelens, een stapje dichterbij Weten Wat Je Wilt komen? Je mag met mij oefenen met het uitspreken van je gevoelens. Mail mij dan op ingeborg@
Ik spreek je graag, groeten Ingeborg
Geef een reactie