Zoals je misschien al weet zorg ik sinds vorig jaar mei intensief voor mijn lieve moeder. In die tijd had ik een baan en volgde de studie voor wandelcoaching. Het werd mij deze zomer allemaal te veel. Altijd maar rennen en regelen. Ik kan goed regelen, de controle houden, vooruit kijken en doorgaan. Maar mijn hersenen leken wel oververhit! Ook het thuisfront begon luid te mopperen. Ik was er vaak met mijn hoofd niet bij en reageerde soms als door een wesp gestoken. De grens was bereikt. Ik wil niets kapot maken, dus tijd om keuzes te maken.
De opleiding wilde ik absoluut afronden, want het was de start van een nieuwe droom: mijn eigen coachingspraktijk. Wandelen met klanten geeft mij energie, vrijheid, zingeving, ruimte om mijn creativiteit in kwijt te kunnen. Minder voor mijn moeder zorgen was voor mij geen optie, zolang ik kan zal ik er voor haar zijn. Mijn betaalde werk, dat moest dan maar wijken. Gelukkig kan dat financieel ook met de steun van mijn man. Als kadootje aan mezelf en puur voor de broodnodige ontspanning ben ik gestart met de opleiding Yoga & Wijsbegeerte; elke 2 weken op zaterdag een dag voor mezelf. Ik heb de situatie weer redelijk onder controle 😊.
Persoonlijke grenzen stellen is uitdagend omdat ze voor iedereen anders zijn en omdat het geen scherpe lijn is. Het is een zoektocht. Je verkent je grenzen en gaat er een aantal malen overheen. Zo doe je ervaring op wat goed voor je is en wat niet. Kijk, voel en ervaar. Als het niet goed voor je is, keer terug naar wat je weet dat je aankunt en bouw daarop verder.
Een paar maanden geleden coachte ik met een klant met chronische gezondheidsproblemen. De loyaliteit van haar naar haar werkgever was zo groot dat ze regelmatig overuren draaide. Lijf niet blij; thuisfront niet blij ☹. De maat was vol toen haar werkgever haar aansprak op frequent ziekteverzuim. Ze zocht mijn hulp bij het vinden en bewaken van haar grenzen.
In een van de oefening heb ik haar 2 cirkels laten tekenen in het zand, haar gevraagd in de middelste te gaan staan en te vertellen wat, wie voor haar het belangrijkste in haar leven is. Vervolgens heb ik haar gevraagd wat er in de buitenste cirkel is. Werk, collega’s, vrienden, bekenden, hobby etc. Wat gebeurt er als het werk te veel van haar vraagt? Of collega’s, of een andere situatie? Dat gaat ten koste van wat echt belangrijk voor haar is: haar gezondheid, tijd met haar gezin, familie, meest dierbare vrienden. Hoe kan ze haar grenzen stellen? Welke valkuilen herkent ze uit het verleden en welke kwaliteit/talent kan ze in de toekomst inzetten om deze te omzeilen? Wat gaat ze morgen als eerste kleine stap doen op weg naar haar geluk in de binnenste cirkel? Wat heeft ze daarvoor nodig, van wie? Ze gaat haar nieuwe leidinggevende vertellen wat haar gezondheidssituatie is, want dat weet hij waarschijnlijk niet. In ieder geval niet van haar.
Op een schaal van 1 tot 10 geeft ze haar zelfvertrouwen dat dit haar lukt een 7. She did it! De leidinggevende reageerde heel warm en bood direct zijn steun aan. De eerste stap was gezet.
Grenzen zijn fragiel en constant in beweging. Ik ben mij bewust van mijn geluk vandaag. Morgen is een nieuwe dag.
Herken jij dit?
- Je weet dat je over je grenzen heen gaat
- Je lijf en relaties protesteren
- Je bent een volhouder en geeft niet snel op
Wat als jij omvalt? Meld je nu aan voor een gratis adviesgesprek van 20 minuten. Ik geef je minstens 2 waardevolle adviezen die je direct de volgende dag kunt inzetten zodat je meer kunt genieten van het leven.
Geef een reactie