Tsjonge wat kun jij klagen zeg. Hoe houden je collega’s het met je uit de hele dag? Het floepte zo uit mijn mond, toen hij de deur in stapte. Het klonk niet aardig, maar ik meende het oprecht. Het is toch veel leuker om met iemand samen te werken die af en toe lacht?

Een belangrijke factor van geluk op de werkvloer wordt bepaald door de sfeer en de verbinding met elkaar. Dat klinkt mij logisch want we zijn van nature sociale wezens. Ontbreekt de verbinding dan worden we ongelukkig. Je voelt je dan onvoldoende gesteund, gehoord of gewaardeerd. Door gebrek aan vriendschappelijkheid op het werk ontstaan conflicten. Dat kan je werkplezier behoorlijk vergallen. En je wordt er niet leuker en effectiever van.

Hoe kun je je eigen gedrag veranderen? Het is een uitdaging, maar je kunt het jezelf aanleren. Ik ben fan van professor Scherder en zijn laagdrempelige uitleg over de werking van je brein. De eerste emoties in spannende en stressvolle situaties ontstaan in je reptielenbrein. En die emotie is sneller dan je denken. Hij is er al voordat je het weet, zeg maar.
Door bijvoorbeeld een onaardig mailtje of opmerking van je collega schiet je in de verdediging. Je antwoordt venijnig vanuit je emotie. Vaak niet de beste reactie, bedenk je je later. Had ik het maar even 10 minuten laten liggen en onderzocht waarom het mij zo raakt. Wees in die 10 minuten mild naar jezelf toe want dat versterkt je gevoel van kracht en zelfvertrouwen.

En daar ligt nu juist de oplossing. Neem even afstand en loop weg (zeg bv: je opmerking raakt me. Ik ga even koffie, toilet, rondje om en kom daarna bij je terug). Laat het bezinken. Verplaats je in de ander: wat kan daar spelen? Is het echt een aanval op jou persoonlijk? Hij of zij is ook maar een mens van vlees en bloed. En reageer dan pas. Je antwoord is nu vast creatiever en inventiever om tot een oplossing te komen. Je bent uit je ‘normale’ reactie gestapt. Daar mag je trots op zijn. En glimlach!